Choć skończyłam studia biologiczne to nigdy nie było mi po drodze z ornitologią. Dopiero teraz poznaję ptaki, odkrywam ich fascynujące zachowania i unikatowe cechy. A wszystko dlatego, że zaczęłam je fotografować. Musimy sobie to szczerze powiedzieć… nie jest to łatwa fotografia. Po pierwsze wymaga naprawdę dobrego sprzętu, a po drugi ogromu cierpliwości i spostrzegawczości. Na razie najwięcej radości sprawia mi fotografowanie ptaków wodnych co dodatkowo komplikuje sprawę… fotografuję o wschodzie słońca, a to wymaga wstawania w środku nocy. Ubieram się w strój nurka i z pływadełkiem od Huganature.pl wchodzę do wody gdy jeszcze jest noc, żeby nie niepokoić ptaków. Pływadełko daje mi nie tylko schronienie i sprawia, że ptaki mnie nie zauważają, ale także zapewnia bezpieczeństwo dla mnie i mojego sprzętu fotograficznego. Wśród głosów budzących się ptaków zaczynam robić pierwsze zdjęcia, a kończę gdy słońce jest wysoko na niebie. Tak bliskiego obcowania z przyrodą nie da się porównać do niczego innego… trzeba to przeżyć.
Ostatnim razem miałam okazję poznać bliżej mewy śmieszki. Czy wiedzieliście, że zmieniają one swoje upierzenie w zależności od pory roku. W okresie lęgowym, który przypada na wiosnę i lato, dorosłe ptaki mają ciemnobrązową, niemal czarną głowę. Po sezonie lęgowym tracą te barwy, stając się bardziej jednolicie białe z charakterystycznymi ciemnymi plamkami za oczami. Warto wiedzieć, że mewy śmieszki są ptakami silnie towarzyskimi, często tworzącymi duże kolonie lęgowe. Wspólne gniazdowanie daje im liczne korzyści, takie jak lepsza ochrona przed drapieżnikami oraz efektywniejsze wyszukiwanie pokarmu. W koloniach tych można zaobserwować skomplikowane zachowania społeczne, takie jak komunikacja głosowa i wizualna, która odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu spójności grupy. Właśnie te interakcje mew chciałam ująć na moich zdjęciach… Dajcie znać w komentarzach czy Waszym zdaniem mi się to udało?
